توضیحات
1. رزینهای تبادل یونی: – سختیگیر رزینی از رزینهای تبادل یونی استفاده میکند که معمولاً از جنس پلیمرهای مصنوعی ساخته میشوند. این رزینها دارای یونهای سدیم (Na⁺) هستند که در تماس با آب، یونهای کلسیم (Ca²⁺) و منیزیم (Mg²⁺) موجود در آب را جذب کرده و به جای آنها یونهای سدیم را آزاد میکنند.
2. تبادل یونی: – در فرآیند تبادل یونی، یونهای کلسیم و منیزیم که مسئول سختی آب هستند، با یونهای سدیم که در رزینها موجود است، تعویض میشوند. این کار باعث کاهش سختی آب میشود.
3. ریجنریشن (احیا): – بعد از مدتی که رزینها اشباع از یونهای کلسیم و منیزیم میشوند، نیاز به احیا دارند. برای این کار از محلول نمک (کلرید سدیم) استفاده میشود که در فرآیند “ریجنریشن” (احیا) یونهای سدیم را دوباره به رزین میدهد و یونهای کلسیم و منیزیم را از آن خارج میکند.

